Meditatie is volgens Louis Proto, een bekende Engelse psychotherapeut, de grootste bijdrage van het Oosten aan het menselijk geluk. Volgens hem is mediteren de enige manier om het wurgende effect te doorbreken, waarmee ons denkproces alles wat we ervaren en de manier waarop we in de wereld staan, in de greep heeft.
Wij westerlingen hebben namelijk de aanname dat wij onze geest zijn, terwijl onze geest slechts een instrument is waarmee wij de wereld om ons heen ervaren. En de meesten van ons hebben in hun jeugd ongelooflijk veel tijd en moeite gestoken in de ontwikkeling van die geest. In het leren logisch te denken, het kunnen analyseren en het trainen van het geheugen. Ons is helaas niet geleerd hoe wij dat instrument ook kunnen uitzetten. En dit kan maken dat we ons vaak gespannen en rusteloos voelen. Het kan ons zelfs ziek of gek maken. Want onrust of zelfs een neurose is niets anders dan de geest, of de gedachten die ons achtervolgen.
Proto zegt dat mediteren, op slapen na, de beste vorm van ontspanning is, omdat niet alleen het lichaam maar ook de geest tot ontspanning komt. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat tijdens het mediteren onze hersengolven naar een lagere frequentie dalen, alfagolven genoemd. Tijdens ons werk en dagelijks leven functioneren onze hersenen grotendeels op de betagolf-lengte. De frequentie daarvan ligt veel hoger dan de alfagolf-lengte. Hoe meer inspanning of stress, des te hoger en sneller de frequentie. De alfagolf-lengte, die we dus met meditatie kunnen bereiken, is een toestand waarin spanningen oplossen en nieuwe energie wordt opgebouwd. Door regelmatig te mediteren worden in de hersenen delen actief die belangrijk zijn voor het richten van de aandacht en die in verband gebracht worden met gevoelens van liefde.
